Z czego wynika popularność węgla?
Od wielu lat nieustannie węgiel cieszy się największą popularnością wśród paliw służących do ogrzewania domu. Wynika to przede wszystkim z jego ceny, która mimo upływu lat jest dalej najbardziej atrakcyjną. Ponadto, wiele osób wykorzystuje wciąż swoją instalację centralnego ogrzewania stworzoną w czasach, gdy węgiel był niemalże jedynym słusznym opałem. Wydajność węgla zależy w dużym stopniu od tego, jakiego kotła używamy oraz jak została zbudowana nasza instalacja (lub jej brak). Ponadto niezwykle istotne jest również to, jakiego rodzaju opału używamy. Im lepszej jakości węgiel, tym lepsze efekty ze spalania.
Podział węgla kamiennego ze względu na typ – Węgiel gazowo-płomienny typ 32, 31 i 33
Najpopularniejszym i najłatwiejszym w rozpoznaniu podziałem węgla kamiennego jest podział ze względu na wielkość. Wyróżniamy węgle grube, średnie i miał. Niezwykle istotnym i wiele mówiącym nam na temat opału jest także podział węgla ze względu na typ. Typów jest 11, od 31 do 43. Jednak należy tutaj zaznaczyć, że do palenia w domu nadają się jedynie typ 31 (węgiel płomienny), węgiel gazowo-płomienny typ 32 oraz 33 (węgiel gazowy — jego wykorzystanie jest możliwe wyłącznie w przypadku nowych kotłów, z retortowym podajnikiem). Im większa liczba, tym większą kalorycznością charakteryzuje się dany węgiel. Niestety, niesie to za sobą również wady. Między innymi, im wyższa liczba typu węgla, tym większa zdolność sklejania się brył i duża zawartość smoły.
Węgiel gazowo-płomienny typ 32
Węgiel typu 32, gazowo-płomienny jest najpopularniejszym typem węgli wykorzystywanych w domowych kotłach. Jest to spowodowane wysoką kalorycznością, która może sięgać nawet 36 MJ/kg. Wysoka kaloryczność (inaczej wartość opałowa), gwarantuje nam sporo ciepła uzyskanego w wyniku spalania danego węgla. Nie dziwi zatem, że typ charakteryzujący się dużą wartością opałową cieszy się popularnością wśród konsumentów. Ponadto ma niższą zawartość części lotnych (ok. 32-43%) niż jego główny rywal – typ 31. Nieco inaczej jest w przypadku spiekalności, ponieważ dla typu 32 jest wyższa. RI = 10-20 w przypadku typu 32.1, a dla 32.2 aż RI = 20-45. Niestety wysoka spiekalność negatywnie wpływa na jakość opału. Po pierwsze tworzące spieki zmniejszają jego wydajność, ponieważ węgiel trudniej się spala, a po drugie spieki przyczyniają się do niszczenia kotła. Węgiel gazowo-płomienny charakteryzuje się również pomarańczowym płomieniem z czarnymi końcówkami, który możemy dostrzec podczas spalania, stąd jego nazwa.
Rodzaje węgla opałowego – podział ze względu na sortyment, klasę
Jak już wspomnieliśmy, głównymi i bardzo istotnymi są podziały węgla ze względu na typ oraz sortyment – który mówi nam o wielkości ziaren węgla. Nie są to jednak jedyne sposoby na jego sklasyfikowanie. Węgiel kamienny dzielimy również ze względu na klasy i gatunki.
Rozróżniamy następujący sortyment węgla:
• grube, których ziarna mają powyżej 25 mm, tak zwane kęsy, węgiel kostka lub orzech,
• średnie, z ziarnami o wielkości od 8 do 31,5 mm, tak zwany węgiel groszek,
• drobne, których wielkość ziaren wynosi do 50 mm,
• miałowe, z ziarnami do 31,5 mm to węgiel o największej zawartości wilgoci, popiołu i siarki. Dobrej jakości miał powinien wyglądem przypominać żwir, a nie piasek.
• mułowe, z ziarnami do 1 mm, ale również z dużą zawartością popiołu i niestety metali ciężkich, przez co zdecydowanie nie jest polecany do domowych kotłów.
Podstawą podziału węgla na klasy są między innymi jego wartość opałowa, zawartość popiołu i zawartość siarki. Oznaczana jest ona za pomocą 3-członowego symbolu, np. 28-07-06 co oznacza rodzaj węgla kamiennego, którego wartość opałowa wynosi co najmniej 28 000 kJ/kg. Zawartość popiołu to 7% a siarki 0,6%. Zasada jest taka, że im wyższa wartość opałowa, tym więcej ciepła zostanie uzyskane.
Podział węgla ze względu na gatunek
Podział na gatunki natomiast łączy w sobie klasę i sortyment. Im mniejsza klasa i mniejsze zbrylenie, tym gorszy rodzaj węgla opałowego.
Orzech, groszek i miał to rodzaje węgla kamiennego, które do dnia dzisiejszego są najczęściej wybierane przez klientów. Od kilku lat rośnie zainteresowanie ekogroszkiem. Jest to węgiel kamienny, którego ziarna mają od 5 do 25 mm. Jego zawartość siarki jest na poziomie do 1%, a popiół to maksymalnie 10%. Niezaprzeczalną zaletą tego wyboru jest fakt, że spaliny powstające podczas spalania ekogroszku zawierają mniej dwutlenku siarki. Dzięki temu jest on bardziej przyjazny dla środowiska. Niska zawartość siarki w sposób pozytywny wpływa również na żywotność elementów pieca i komina, które mogą korodować pod wpływem powstających w wyniku styczności siarki z parą wodną kwasów siarkowych i siarkawych. Sposób przechowywania ekogroszku, który chroni przed wilgocią i zamoczeniem (foliowe worki) oraz niewielka zawartość popiołu zapewnia większą wydajność.
Czym różni się ekogroszek od węgla?
Wiemy już, że ziarna ekogroszku mają od 5 do 25 mm, co jest wielkością znacznie różniącą się od wielkości ziaren węgla. Jest on mniej szkodliwy dla środowiska w użyciu niż tradycyjny węgiel dzięki mniejszej zawartości siarki. Dlaczego tak się dzieje? Odpowiedź jest bardzo prosta. Ekogroszek jest paliwem, powstającym na bazie węgla kamiennego lub brunatnego to prawda. Jednak musi on spełniać określone wymogi dotyczące parametrów i norm jakości. A one podlegają znacznie większym restrykcjom niż produkcja tradycyjnego węgla opałowego.
Przede wszystkim ekogroszek charakteryzuje wysoka kaloryczność. Dzięki temu mniejszą ilością zużytego paliwa ogrzejemy tą samą przestrzeń. Ponadto cechuje go niska spiekalność, co zapobiega zbrylaniu się węgla. Różnica widoczna jest nawet w sposobie składowania tych dwóch rodzajów paliwa. Węgiel, który składowany jest na zewnątrz, często nie jest nawet zasłaniany i chroniony przed opadami deszczu czy śniegu, przez co posiada większą wilgotność. Ekogroszek zapakowany w worki gwarantuje nie tylko lepsze spalanie z uwagi na mniejszą wilgotność, ale również zachowanie porządku i czystości w kotłowni.
Jakie jeszcze są różnice między węglem a ekogroszkiem?
Ekogroszek przeznaczony jest do użytku w połączeniu z kotłami retortowymi, cechującymi się między innymi wysokim stopniem automatyzacji, która zdecydowanie ułatwia sprawowanie kontroli nad piecem i temperaturą panującą w domu zarówno w ciągu dnia jak i w nocy. Najważniejszym zadaniem użytkownika jest dosypanie ekogroszku do podajnika, z którego pobierany jest samoczynnie w częstotliwości mniej więcej raz na 5 dni oraz cotygodniowe czyszczenie pieca, które zajmuje około 15 do 20 minut. Ogromną zaletą wykorzystywania ekogroszku jest oszczędność, która widoczna jest zwłaszcza latem. Istnieje bowiem możliwość ustawienia ogrzewania samej wody. Piec wykorzystywany do spalania tego rodzaju paliwa nie jest najtańszą dostępną na rynku opcją. Jednak z uwagi na płynące korzyści oraz możliwość uzyskania dofinansowania na wymianę starego pieca jest zdecydowanie polecanym rozwiązaniem.
Jeżeli stoją Państwo właśnie przed decyzją, który węgiel wybrać, aby spełniał oczekiwania domowników, zapraszamy do naszych pozostałych artykułów, które z pewnością rozwieją wszelkie wątpliwości.
